Erzincan’ın en meşhur yemeği nedir? Bu soruyu bir gün yolda yürürken sormuştum kendime. Tüm o rengârenk tabakları, nefis kokuları, geleneksel tarifleri düşünürken, aklıma bir anlık görüntü takıldı. Yüzyıllardır süregelen bir geleneğin, bir halkın kültürünün mutfağa nasıl yansıdığı, yemeklerin sadece midenin değil, kalbin de doyurması gerektiği aklımdan geçti. Erzincan’ın en meşhur yemeğiyle ilgili bu soruyu sormadan önce, bir süre önce tanıştığım Narin ve Tarık’ın hikâyelerini düşündüm. Duygusal bir anıydı bu, çünkü o gün onların gözlerinden görülen Erzincan’ın mutfağındaki büyüyü keşfetmiştim.
Bir Şehir, Bir Yemeğin Hikâyesi
Erzincan, Anadolu’nun kalbinde, köklü bir geçmişe sahip ve mutfağıyla da bu mirası taşıyan bir şehir. Erzincan denilince, elbette akla gelen ilk yemeklerden biri “Erzincan Tandırı”dır. Ancak hikâyesi, sadece bu yemeği yapmanın ötesindedir. Erzincan Tandırı, bir şehrin, bir halkın emeğiyle şekillenmiş, yılların deneyimiyle lezzet bulmuş bir yoldur. Ancak, tüm bu lezzetli tariflerin gerisinde bir başka önemli şey daha var: Erzincan’ın mutfağı, o kadar samimi ve içtendir ki, yemekler insanlar arasında bir bağ kurar. Öyle ki, şehre özgü her yemeğin birer hatıra ve duygusal bir anlam taşıdığını söylesem, herhalde yanlış olmaz.
Tarık ve Narin’in Hikâyesi: Lezzetin Derinliğine Yolculuk
Geçen yaz, Erzincan’ın merkezine bağlı bir köyde tanıştığım Tarık ve Narin, bana Erzincan’ın yemeklerinin bir parçası olmanın ne demek olduğunu gösterdiler. Tarık, tam bir çözüm odaklı adamdı. Her sorunu pratik bir şekilde çözmeye çalışan, bazen soğuk ama her zaman mantıklı yaklaşımıyla tanınırdı. Narin ise, tam tersi, empatik ve içten biri olarak kalbinde biriktirdiği tüm sıcaklığı, samimiyetiyle insanlara sunan bir kadındı. O gün, Tarık ve Narin’in mutfakta geçirdiği zaman, bana Erzincan Tandırı’nın sadece bir yemek değil, bir ilişki kurma biçimi olduğunu anlatmıştı.
Tarık, Erzincan Tandırı’nı yaparken bir yol haritası gibi çalışıyordu. İlk olarak etin doğru bir şekilde seçilmesi, ardından tandırın ısıtılması, etin marineden geçmesi ve buzdolabında bekletilmesi… Her şey hesaplıydı. Her bir malzeme, her bir aşama, büyük bir özenle seçilmişti. Tarık’ın bu işin inceliklerine dair bilgisini bir çözüm odaklılıkla yapıyor olması, mutfakta vücut buluyordu. Ancak Narin’in rolü de hiç azımsanacak gibi değildi. O, mutfağa girdikten sonra, mutfağın sıcaklığına ve ruhuna kendi dokunuşunu bırakıyordu. Tarık’ın planına, Narin’in içtenliği ekleniyor, ortaya bir aşkın yansıması gibi, Erzincan Tandırı çıkıyordu.
Erzincan Tandırı: Bir Eser Gibi
Sonunda, o nefis kokular tüm köyü sarhoş etmişti. Tarık, mutfaktan çıkıp, tandırın başında beklerken, Narin ona bir tabak getirip uzattı. Narin, o an gözlerinde gördüğüm ışıkla, bu yemeği sadece yemek olarak değil, bir duygu olarak gördüğünü anlattı. Erzincan Tandırı, Narin’in gözünde, bir bütünün parçasıydı. O tabak, bir ilişkinin, bir emeğin, bir tarihin bir araya gelmesiydi. Her lokma, Erzincan’ın büyüsüne, o topraklarda yetişen insanların değerlerine dokunuyordu. Sadece bu yemek değil, tüm Erzincan mutfağı, yemekle olan bağın bir örneğiydi.
Erzincan, geleneksel mutfağının sadece tariflerden ibaret olmadığını, her bir yemeğin, yemek yapan insanların ellerinde ve kalbinde birer anlam kazandığını öğretmişti bana. Tarık’ın çözüm odaklı yaklaşımı ile Narin’in empatik bakışı birleşerek, o günü unutulmaz kılmıştı. Erzincan’ın mutfağı, bana sadece yemekleri değil, insan ilişkilerinin nasıl şekillendiğini de göstermişti. Erzincan Tandırı’nın ardındaki ruhu keşfettiğimde, yemeğin asıl anlamının sadece midenin değil, kalbin de doyurulması olduğunu fark ettim.
Eğer bir gün Erzincan’a yolunuz düşerse, Erzincan Tandırı’nın sadece bir yemek değil, bir kültür olduğunu anlamış olursunuz. Her lokma, bir hikâye, bir duygu barındırır. Erzincan, hem yemekleriyle hem de insanlarıyla sizi kucaklar. İşte bu yüzden Erzincan’ın en meşhur yemeği olan Erzincan Tandırı, yalnızca damaklarda değil, kalplerde de unutulmaz izler bırakır.